آسیب شناسی ساختاری شوراهای عالی در نظام حکمرانی

نویسندگان:

مهدی ناظمی اردکانی عضو هیات علمی دانشگاه امام حسین (ع)

دکتر مجتبی کریمی کلیمانی

دستگاه عظیم ولایت که مجموعه ای از دستگاه‌های تصمیم‌سازی و تصمیم‌گیری است و رأسش رهبری انقلاب قرار دارد، مثل هر مجموعه دیگری باید بتواند به طور دائم خودش را پیش ببرد و متحول کند چرا که تحول جز سنت های زندگی انسان و تاریخ بشری است. اما اگر چنانچه خودمان تحول ایجاد نکنیم و پیش نرویم تحول بر ما تحمیل خواهد شد. تحول یعنی تکمیل ، پیش رفتن به سمت آن چه که درست تر است ، آنچه کامل تر است. یعنی ببینیم نیازهای چیزی که ساخته ایم چیست، ببینیم کجا کم داریم و آن را اضافه کنیم ، این جریان بایستی ادامه پیدا کنند.(مقام معظم رهبری، 17/6/90) یکی از ارکان مهم این دستگاهها و نظام تصمیم گیری و حکمرانی در جمهوری اسلامی ایران، شوراهای عالی می باشند، که ضمن عهده دارا بودن تکلیف تصمیمگیری، هماهنگی، نظارت و خط مشی گذاری در ابعاد سیاسی، اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی، به دور از چالش و آسیب نبوده اند. هدف این پژوهش نیز، ضمن مفهوم شناسی و تحلیل جایگاه نظام شورایی در حکمرانی کشور ، بررسی آسیب های این نهاد حکمرانی در ابعاد ساختاری – کارکردی، فرآیندی و ارائه پیشنهادات برای بهبود، در این خصوص است. این پژوهش از منظر روش شناسی، پژوهشی مروری است که با مرور کامل موضوع شوراهای عالی و آسیب های موجود و محتمل، توصیه های سیاستی کلان ناظر به اصلاح نظام شورایی در کشور را در قالب یکی از مدلهای آسیب شناسی ارائه می دهد.